خبرگزاری کردنیوز، یکی  از شیرین ترین  روز های هرکس ، اولین روزی  است که  قدم به مدرسه می گذارد ، شیرین ترین لحظه عمرش ، لحظه ای است که با یک شاخه  گل ، سرخ و  سفید وارد کلاس درس می شود  و بوی  عطر معلم که با کلام شرینش   زبان به سخن باز کرده و با صدای مهربانش می گوید  گل های زیبایم  خوش آمدید  .

همین یک جمله برای یک عمر دانش آموز خاطره می سازد   .....

دوازدهم اردیبهشت ماه ،  سالروز شهادت استاد متفکر علامه دهر شهید  مرتضی مطهری ، بهانه ای شد  تا شاید از همین فضای مجازی بتوانم  دستان معلمانم  بخصوص در دوره  ابتدایی بوسه زده  و  تشکر کنم .

در سال های 1369 تا 1374  روستاهای  شهرستان  بیجار  مملو  از  برف می شد علی الخصوص روستای ما یعنی روستای چپقلو که واقعا برف های که می بارید وحشتناک بود / تا ایتجا هیچ ربطی شاید  بگویید به مباحث نداشت ولی خواستم  بگویم  اگر خانم معلم های دوره ابتدایی ام  همچون زینب خانم ، خانم شهسواری، زیبا خانم   ؛ یک وقت اگر خواستند بخوانند بدانند که هنوز به یاد زحماتی که در طی آن  سالها کشیدند  به یادمان هست  .  آن زمستان های  که در برف و بوران  راه می افتادند  می آمدند به روستای ما . برخی مواقع  نیز در بین مسیر ماشینشان یخ می زد و تو برف   می ماندند .  و با پای پیاده  به طرف روستا به راه می افتادند و لی نمی گذاشتند  کلاسهای درس تعطیل شود  .از آنجایی که مدرسه ما تا چهارم ابتدای نهضت سواد آموزی بود در پنجم ابتدای زیر نظر آموزش وپرورش قرار گرفت که آقایان سلمان محمدی  و  علیزاده شدند معلم  ما  / از همین جا همشون تشکر می کنم  و دست همشونو می بوسم

تنها می گویم هرکجا هستید هنوز در قلب ما جا دارید معلم عزیزم  /

موفق باشید / حکیمی فر(گچلو) روستای چپقلو .....