زنگ خطر خشک شدن سد گلبلاغ بیجار زمانی به صدا در آمد که میزان حجم مخزن آن به 400 هزار مترمکعب رسیده بود، اما بی تفاوتی ها ادامه داشت تا که امروز و پس از یک ماه این حجم به 100 هزار مترمکعب رسیده است.
به گزارش خبرگزاری کردنیوز به نقل از بیجار بام ایران گویا کسی در میان مسوولین پیدا نمی شود که این صدای بلند اعلام خطر را بشنود، با وجود اینکه با رسیدن حجم آب مخزن به 400 هزار مترمکعب در یک ماه گذشته از طریق پیگیری های فیروزی معاون استاندار کردستان، سازمان جهاد کشاورزی استان قول داد که تخصیص کشاورزی این سد را کاهش دهد اما هیچ اقدامی صورت نگرفته است تا امروز حجم آب این سد به 100 هزار مترمکعب برسد.
سرعت کاهش آب مخزن این سد به یک چهارم ماه گذشته نشان می دهد که این سد در سراشیبی سقوط با سرعت بالایی به سمت خشک شدن پیش می رود و کسی نیست که این سرعت را کاهش دهد.
با توجه به سرعت شدید کاهش آب این سد، کاملا مشخص است که حتی اگر تخصیص کشاورزی این سد نیز قطع شود آب این سد تا یک ماه دیگر نیز ماندگاری ندارد و تبخیر نیز می تواند آن را خشک کند.
حجم مفید مخزن سد 8.1 میلیون متر مکعب است و عمق متوسط دریاچه هفت متر و حداکثر آن تا 25 متر است، در سال 1382 برای اولین بار 100هزار قطعه بچه ماهی کپور در این دریاچه پرورش یافت و بهره برداری شیلاتی از این دریاچه از سال 1386 به بعد توسط تعاونی صیادی شروع شد.
مطالعاتی در ارتباط با وضعیت سد گلبلاغ بیجار توسط حبیب الله محمدی دانشجوی دکترای شیلات دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گرگان که در اختیار ایرنا قرار گرفت؛ نشان می دهد که آب این سد روز به روز کاهش می یابد.
اطلاعات بدست آمده از این مطالعات کاهش شدید آب در اواخر بهار و نیمه اول فصل تابستان امسال را نشان می دهد.
این مطالعات همچنین نشان می دهد که در طی نمونه برداری امسال که در اردیبهشت، خرداد و مرداد انجام شد، حجم مخزن آب دریاچه به ترتیب حدود 3.68و 1.8 میلیون متر مکعب و سپس 400 هزار مترمکعب تخمین زده شد.
این تخمین ها به این معنی است که از اواسط اردیبهشت امسال تاکنون حدود 9 برابر، میزان آب کاهش یافته است.
این دریاچه با توجه اهمیت زیست محیطی، کشاورزی، شیلات و توریسم دارای شرایط خاصی در منطقه و استان است که هرگونه اختلال و آشفتگی در این اکوسیستم آبی، نتایج زیانباری را به بار خواهد آورد.
براساس این مطالعات، مهمترین عوامل این کاهش و اختلال در تعادل آبی می توان به استفاده بی رویه از آب دریاچه برای مصارف کشاورزی و کاهش ورودی های آب دریاچه اشاره کرد.
متاسفانه تخصیص میزان آبی که از دریاچه برای کشاورزی صورت گرفته است بدون برنامه ریزی دقیق و حساب شده ای بوده است.
این خشک شدن علاوه بر وارد کردن آسیب جدی به سازه های سد، اثرات زیست محیطی زیانباری را به بار خواهد آورد و تمامی آبزیان این دریاچه که حاصل چندین سال تلاش و هزینه کرد مدیریت شیلات استان برای پرورش ماهی و مدیریت صید دریاچه می باشد، هدر خواهد رفت.
همچنین این دریاچه دارای تعاونی صیادی است و از این طریق برای چندین نفر اشتغالزایی صورت گرفته است که در صورت خشکیدن عملاً این افراد نیز بیکار خواهند شد.
سد خاکی گلبلاغ در 15کیلومتری جاده بیجار - قروه بر روی رودخانه اوزن دره احداث شده است.
